Industria autocinetica Britannica impulsum minimum accepit, sed difficultatibus magnis obviam cessit.

Industria autocinetica Britannica impulsum minimum accepit, sed difficultatibus magnis obviam cessit.

Industria autocinetica Britannica impulsum minimum accepit, sed difficultatibus magnis obviam cessit.

Industria vehiculorum electricorum in regione Europaea Europaea (CEE) magna celeritate operatur. Plus quam 1.7 milliones vehiculorum e linea productionis anno proximo eruperunt, summum numerum ab anno 1999. Si recenti gradu crescere pergit, historicum recordum 1.9 millionum vehiculorum electricorum anno 1972 constitutum paucis annis superabitur. Die XXV mensis Iulii, Yunlong, quae notam Mini possidet, nuntiavit se exemplar omnino electricum huius currus compacti Oxoniae ab anno 2019 fabricaturum esse, potius quam minari se illud in Nederlandia post referendum de Brexit fabricaturum esse.
Animus autem inter autocinetorum fabricatores et tepidus et melancholicus est. Quamquam Yunlong nuntiavit, pauci de futuro industriae diuturno tranquilli sunt. Immo, quidam timent ne referendum de Brexit anni prioris eos deterreat.
Fabricatores intellegunt se, si cum Unione Europaea coniungantur, Britannicam fabricam autocinetorum servare posse. Fusio variarum notarum autocinetorum sub societate Britannica Leyland calamitas fuit. Aemulatio suppressa est, pecunia collocata stagnavit, et rationes laboris deterioratae sunt, ita ut rectores qui in officinam aberraverunt missilia vitare debuerunt. Non ante annum 1979 fabricatores autocinetorum Iapones, duce Honda, bases exportationis in Europam quaesiverunt, et productio decrescere coepit. Britannia anno 1973, quae tum Communitas Oeconomica Europaea vocabatur, se iunxit, quod his societatibus permisit ut in magnum mercatum intrarent. Leges laboris flexibiles et peritia machinalis Britanniae ad favorem auxerunt.
Rem sollicitantem esse constat ne Brexit societates externas de novo cogitare cogat. Toyotae, Nissani, Hondae, et plerorumque aliorum autocinetorum fabricatorum nuntiatio publica est se exitum negotiationum Bruxellis autumno proximo exspectaturos esse. Negotiatores referunt Theresam May, postquam maiorem partem in comitiis Iuniis amisit, libentius eos audire. Consilium Ministrorum tandem intellexisse videtur tempus transitionis necessarium fore postquam Regnum Unitum Unionem Europaeam mense Martio anni 2019 relinquet. Sed patria adhuc ad "Brexit durum" et exitum ex foro communi Unionis Europaeae movetur. Instabilitas administrationis minoritatis Dominae May omnino consensum assequi impossibile reddere potest.
Incertitudo damna effecit. In prima parte anni 2017, pecunia in fabricationem autocinetorum collocata ad 322 miliones librarum (406 miliones dollariorum Americanorum) vehementer delapsa est, comparata cum 1.7 miliardis librarum anno 2016 et 2.5 miliardis librarum anno 2015. Productio decrevit. Quidam dux credit, ut domina Mei significavit, facultatem aditus ad mercatum singularem specialem autocinetorum adipiscendi "nullam" esse. Michael Hawes ex SMMT, corpore industriali, dixit etiam si pactum fiat, certe peiorem fore quam condiciones praesentes.
Pessimo casu, si nulla conventio commercialis fiat, regulae Organizationis Commercii Mundani vectigal decem centesimarum in autocinetis et quattuor et dimidium centesimarum in partibus imponent. Hoc damnum inferre potest: mediocriter, sexaginta centesimae partium autocineti in Britannia fabricati ex Unione Europaea importantur; dum autocinetum fabricatur, quaedam partes inter Britanniam et Europam pluries iter facient.
Dominus Hawes dixit difficile fore fabricatoribus autocinetorum in foro vulgi vectigalia superare. Margines lucri in Europa inter 5 et 10% sunt. Magnae pecuniae collocatae plerasque officinas in Britannia efficaces reddiderunt, itaque parvum spatium est ad sumptus minuendos. Una spes est societates paratas esse sponsionem facere Brexit libram perpetuo depreciaturum esse ad vectigalia compensanda; post referendum, libra 15% contra euro cecidit.
Tamen, vectigalia fortasse non gravissimum problema sunt. Introductio vectigalium inspectionis fluxum partium per Fretum Britannicum impediet, ita consilia officinarum impediens. Copia laminarum tenuium sumptus minuere potest. Multarum partium copia tantum dimidium diei temporis productionis tegit, ergo fluxus praedicibilis essentialis est. Pars traditionis ad officinam Nissan Sunderland intra XV minuta perfici debet. Inspectionem vectigalium permittere significat maiores copias cum maiori pretio conservare.
His impedimentis non obstantibus, num alii fabri autocinetorum BMW sequentur et in Britanniam pecuniam collocant? Post suffragium, BMW non est sola societas quae nova opera nuntiavit. Mense Octobri, Nissan dixit se novam generationem SUV Qashqai et X-Trail in Sunderland fabricaturam esse. Mense Martio huius anni, Toyota dixit se 240 miliones librarum sterlingarum collocaturam esse ad officinam in regione media construendam. Fautores Brexit haec ut indicia attulerunt industriam nihilominus prosperaturam esse.
Hoc est optimisticum. Una causa recentis pecuniae collocatae est longum tempus industriae autocineticae: quinque anni ab emissione novi exemplaris ad productionem fortasse requiruntur, ergo decretum antea fit. Nissan constituerat Sunderlandiae per aliquod tempus pecuniam collocare. Alia optio pro BMW in Nederlandia significat fabricatorem contractum potius quam officinam a BMW possessam uti – electio periculosa pro exemplaribus magni momenti.
Si fabrica iam huiusmodi currus producit, rationi consentaneum est novam versionem exstantis exemplaris (velut Mini electricum) facere. Cum novum exemplar ab initio construunt, fabri autocinetorum fortasse magis ad mare spectant. Hoc iam in consilio BMW implicatur. Quamquam Mini Oxoniae conficientur, pilae et motores omnes novas technologias ingeniosas continentes in Germania excogitabuntur.
Aliud momentum in nuntio post referendum fuit vehemens opera a gubernatione facta. Nissan et Toyota a ministro "sponsiones" incertas acceperunt, se promissa sua non permissuros esse ut post Brexit pecuniam ex suis loculis solvant. Gubernatio recusavit patefacere exactam promissionis contentam. Quicquid sit, vix credibile est fore satis pecuniae pro quolibet potentiali investore, omni industria, aut indefinite.
Nonnullae officinae pericula imminentiora subeunt. Mense Martio huius anni, grex PSA Gallicus societatem Opel acquisivit, quae Vauxhall in Britannia producit, quod malum nuntium operariis Vauxhall afferre potest. PSA sumptus minuere conabitur ut acquisitionem iustificet, et duae officinae Vauxhall in indice fortasse erunt.
Non omnes fabri autocinetorum exibunt. Ut Andreas Palmer, dux Aston Martin, demonstravit, eius autocineta pretiosa et luxuriosa non apta sunt hominibus pretiosis. Idem valet de Rolls-Royce sub BMW, Bentley et McLaren sub Volkswagen. Jaguar Land Rover, maximus fabricator autocinetorum Britanniae, tantum 20% productionis suae ad Unionem Europaeam exportat. Mercatus domesticus satis magnus est ad aliquam productionem localem conservandam.
Nihilominus, Nicolaus Oliver ex Schola Negotiorum Universitatis Edinburgensis dixit vectigalia alta ad "immigrationem tardam et indefessam" ducere posse. Etiam reductio vel abrogatio transactionum eorum competitivitatem laedet. Cum reticulum domesticum suppeditorum aliarumque industriarum contrahantur, fabri autocinetorum difficilius partes invenient. Sine magno investimento in novas technologias sicut electricitatem et gubernationem automaticam, officinae Britannicae magis in partibus importatis nitentur. Casus autocineticus momento accidit. Brexit eosdem effectus noxios lenti motus habere potest.
Hic articulus in sectione Britannica editionis impressae sub titulo "Mini Acceleratio, Quaestiones Praecipuae" apparuit.
Ex quo mense Septembri anni 1843 editum est, in "certamina acri inter intelligentiam progredientem et ignorantiam despicabilem timidamque quae progressum nostrum impedit" participavit.


Tempus publicationis: XXIII Iulii MMXXI